Mijn kind is 12 jaar geworden;
hij mag nu dus zelf kiezen bij wie hij gaat wonen?
12 jaar, magische leeftijd?
We horen nogal eens mensen zeggen dat zodra een kind 12 jaar is, hij dan zelf mag kiezen of hij bij papa of mama gaat wonen. Vanaf 12 jaar wordt een kind juridisch gezien anders bij een scheiding betrokken. Hoe werkt dat dan?
12 jaar magische leeftijd?
Hoe zit het toch met die leeftijdsgrens van 12 jaar? Het vermoeden bestaat dat dit ontstaan is uit het feit dat de rechter in scheidingsprocedures een minderjarig kind van 12 jaar of ouder oproept om te worden gehoord. De rechter zal een kind echter nooit vragen om te kiezen tussen zijn moeder of vader.
Een kind kan tegenover de rechter zijn zegje doen. De rechter zal vragen naar de wensen of ideeën van het kind bij de scheiding en de gevolgen daarvan voor het kind. Zo zal één van de ouders of zullen beide ouders en de kinderen moeten verhuizen en het kind dus ook met gevolgen hiervan te maken krijgen, denk daarbij aan contacten met vrienden of sportactiviteiten. Zo moeten er afspraken worden gemaakt over de zorgverdeling (omgang/contactregeling) tussen de ouders en het kind, zal een kind misschien van school veranderen en is het voor het kind uitermate belangrijk wat er met zijn spulletjes en/of huisdieren gaat gebeuren. Meestal heeft een kind over al dit soort zaken wel een (duidelijke) mening, maar helaas durft een kind die nogal eens niet tegen zijn ouders te vertellen; bijvoorbeeld uit angst voor afwijzing, uit schuldgevoel of uit medelijden met één of beide ouders. Tegen een onafhankelijke derde (en dit hoeft niet altijd de rechter te zijn) durft een kind dat vaak wel te vertellen. “En ik dan?” gaat met kinderen in gesprek over wat zij denken, willen, voelen, wensen of waar ze last van hebben.
De rechter probeert rekening te houden met de wensen van het kind. Maar de rechter dient daarbij uiteraard te kijken naar de (specifieke) situaties bij vader en moeder na de scheiding. De wensen zullen wel praktisch uitvoerbaar moeten zijn.
Geen magische leeftijd dus
Buiten het kinderverhoor door de rechter in een scheidingsprocedure bestaat er dus niet iets dat gekoppeld kan worden aan het bereiken van de 12-jarige leeftijd. Al helemaal niet zoiets als een keuzerecht of zelfs keuzeplicht van het kind zodra het 12 jaar wordt. In ieder geval niet in die zin dat het kind dan ineens zou mogen of moeten kiezen bij wie van de ouders het gaat wonen.